دور نرو

بیا کنار دلم

من غیر از این‏ها که می‏نویسم

نوازش هم بلدم.







من خسته ترین واژه ی ملموس غروبم !

کاش در این وسعت سبز

یک نفر درد مرا می فهمید...!








نفس نمی کشد هوا

قدم نمی زند زمین

سکوت می کند غزل

بدون تو فقط همین!






یه وقت به سرت نزند! که شعرهایم را بتکانی...

چرا که رسوا خواهم شد...!

و همه خواهند دید!!

لحظه لحظه تو را "میان واژه هایم"!!!...






ای همچو دریا

زلال و بی انتها

دل من بسان دیواره ی سنگی ساحل

امواج پر خروشت را

به انتظار نشسته است.









مثل آن است که شاهرگ احساسم را زده باشی …

بند نمی آید..

دوست داشتن ات ..









دیدن روی تو در خویش ز من خواب گرفت آه از آیینه که تصویر تو را قاب گرفت خواستم نوح شوم، موج غمت غرقم کردکشتی ام را شب طوفانی گرداب گرفت در قنوتم ز خدا «عقل» طلب می کردم«عشق» اما خبر از گوشه ی محراب گرفت نتوانست فراموش کند مستی راهر که از دست تو یک قطره می ناب گرفت کی به انداختن سنگ پیاپی در آب ماه را می شود از حافظه ی آب گرفت؟!










حرف کمی نبود قرار ومدار عشق اما چه فایده – که نفهمیم یار را..! ای روح های ناب ! دوباره به پا کنید قدری برای اهل زمستان بهار را !





لبخند که می زنم پیدایم می کنی باران می بارد، تو از کنارم می گذری فریاد نمی کشم که بازگردی می دانم امشب این آسمان تاب ماه را ندارد لبخند می زنم، فراموش می کنم..








عاقبت یکروز ما هم زین جهان پرمیکشیم.. باده رفتن ز دنیا را همه سر میکشیم.. بر کن و صد پاره کن این جامه کبر وریا ..وقت رفتن ما همه یک جامه در بر میکشیم

نظرات شما عزیزان: